Bu sabah dilime dolandı: "Bugün 23 Nisan, neşe doluyor insan, kurultay bugün doğdu ve saltanatı boğdu..." En eski ulusal bayram. Egemenliğimizi ilan etmemizin üstünden 102 yıl geçmiş! İster istemez bir o günü bir de bugünü düşünüyor insan... Önce "kurultay"a takıldım - Türkçe "kura-" toplamak, toplanmaktan gelen bir kelime varken neden Arapça kökenli "meclis" ve Latin kökenli "parlamento" tercih edilmiş acaba? Boğduğumuz saltanat, zevksiz binalarda tuğra benzeri desenler, altın rengi oymalı ilkel süslerle ucuz bir özenti haline ne zaman geldi? Eskiden 23 Nisanlarda çocuklar yöneticilerin koltuklarına oturtulur, o konuda dilediklerini, düşündüklerini dile getirmeleri sağlanırdı; o adet 2013'de kaldırılmış. Stadyumlardaki törenler de kalkmış aynı yıl. "Çocuklar pembe keten helvası yesin, büyüklerin sözünü dinlesin, yeter" mi diyoruz? Bakarsınız yakında 23 Nisan da anneler günü, babalar günü, sevgililer günü benzeri bir alışveriş çılgınlığı gününe çevriliverir!.. Çocukların maddi ve manevi şiddetten korunduğu, söz haklarının gaspedilmediği, düşünmeye ve  yaratmaya yüreklendirildiği bir eğitim sistemi ve toplum düzeni hayal olarak kalmasın. Kalmasın ki, geleceğimiz güvenli, içimiz "neşe dolu" olsun... Sevgili çocuklar, bayramınız kutlu olsun!