Suriye, 5 Ekim 2025’te, 2011’de başlayan iç savaşın ardından ilk kez parlamento seçimlerine gitti. Seçim, Beşar Esad’ın devrilmesinden sonra geçici cumhurbaşkanı olarak göreve gelen Ahmed el-Şara yönetimindeki hükümet tarafından denetlendi. Ancak süreç, hem ülke içinde hem de uluslararası kamuoyunda ciddi meşruiyet tartışmalarını beraberinde getirdi.
210 sandalyeli Halk Meclisi’nin üçte ikisi (140 üye) dolaylı oylamayla belirlenirken, geri kalan 70 sandalye doğrudan Şara tarafından atandı. Kürt ve Dürzi bölgelerinde güvenlik ve lojistik gerekçelerle seçimlerin ertelenmesi nedeniyle 19 sandalye boş kaldı.
Reuters’ın aktardığına göre, kadın adayların oranı yalnızca %14 seviyesinde kaldı. Eleştirmenler, Şara’nın atama yetkisini “siyasi sadakat ödüllendirmesi” için kullandığını, bunun da demokratik reformların önünü tıkadığını savunuyor.
Şam ve çevresinde seçime katılım oldukça düşük seyretti. AP’nin bildirdiğine göre kampanyalar ve bilgilendirme faaliyetleri neredeyse yoktu; başkentte seçim atmosferi hissedilmedi, birçok kişi seçimlerin ertesi gün yapılacağını dahi bilmiyordu.
Süveyda’da (Dürzi nüfusun yoğun olduğu bölge) halkın tepkisizliği dikkat çekti. Yerel liderler, hükümetin kendilerini dışladığını ve güvenliklerini sağlamadığını belirterek İsrail ile teması artırdıklarını açıkladı. Kuzeydoğu’daki Kürt bölgelerinde ise seçimlerin tamamen ertelenmesi, parlamentoda ciddi temsiliyet boşlukları doğurdu.
Uzmanlara göre, yeni parlamento Şara yönetiminin meşruiyet arayışında sembolik bir adım niteliğinde. Ancak sınırlı katılım, atama usulü ve temsil eksiklikleri, Suriye’nin demokratikleşme iddiasına gölge düşürüyor.
Önümüzdeki aylarda, uluslararası toplum ve yerel aktörler bu seçimlerin siyasi dönüşüm açısından gerçek etkilerini değerlendirmeye çalışacak.