İngiltere’de Plymouth Üniversitesi’nde yapılan bir araştırma, sebzelerin toprakta bulunan nanoplastikleri kökleri aracılığıyla emebildiğini ortaya koydu. Çalışma, bu parçacıkların bitkinin yenilebilir kısımlarına kadar ulaşabildiğini kanıtladı.
Environmental Research dergisinde yayımlanan araştırmada, laboratuvar ortamında yetiştirilen turplar plastik parçacık içeren çözeltiye batırıldı. Beş günün sonunda nanoplastiklerin yaklaşık yüzde 5’inin kök sistemine geçtiği, bunların bir bölümünün yenilebilir köklere ve yüzde 10’unun yapraklara ulaştığı belirlendi.
Araştırma ekibinden Dr. Nathaniel Clark, bitki köklerinde zararlı maddelere karşı bir filtre tabakası bulunsa da nanoplastiklerin bu bariyeri aşabildiğini söyledi. Clark, bunun yalnızca turplarla sınırlı olmadığını, farklı sebzelerin de benzer şekilde plastik parçacıklarını emebileceğini vurguladı.
Deniz Enstitüsü Direktörü Prof. Richard Thompson ise daha önce yapılan çalışmaların mikroplastiklerin denizlerden dağ zirvelerine kadar pek çok yerde bulunduğunu gösterdiğini hatırlattı. Thompson, bu çalışmanın plastik parçacıklarının yalnızca deniz ürünlerinde değil, sebzelerde de biriktiğine dair kanıt sunduğunu belirtti.
Bilim insanları, mikroplastiklerin kaynakları arasında araba lastiklerinin aşınması, çamaşır makinelerinden çıkan lifler, boyalar ve büyük plastiklerin parçalanmasını gösteriyor. Daha önce yapılan araştırmalarda yumuşakçalar, balıklar, solucanlar ve böceklerde de mikroplastiklere rastlanmıştı.