65 yaşındaki Mehmet Keşniş, 11 yıl önce bahçesindeki otları temizlemeleri için iki kaz edindi. Zamanla sayıları 30’a ulaşan kazlar, her sabah kafenin bahçesinden sahile inerek denize giriyor, çevredeki vatandaşların da ilgisini çekiyordu. Kazlar kesilmedi, satılmadı; aksine aile gibi görüldü.
Ancak bu huzurlu tablo, bazı mahalle sakinlerinin CİMER’e yaptığı şikâyetle bozuldu. Gerekçe: Kazların çevrede dolaşması ve denize girmesi.
Şikâyet üzerine İlçe Tarım Müdürlüğü harekete geçti. Keşniş ailesine, kazları dışarı çıkarmamaları ve denize sokmamaları emredildi. Aksi takdirde cezai işlem uygulanacaktı.
Bir ayda sekiz can gitti
Kazlar yaklaşık bir aydır kümese kapatıldı. Keşniş’in kızı Başak Keşniş’in ifadesine göre, hayvanlar bu durumdan büyük stres yaşadı. Sıcak hava ve kapalı ortamın etkisiyle sekiz kaz hayatını kaybetti.
“Hayvanlar hapis gibi bir yerde yaşıyorlar artık. Onlar da birer canlı. Biz istemedik böyle olmasını ama ceza korkusuyla mecbur kaldık,” dedi.
Kazları her sabah denizde görmeye alışmış mahalle sakinleri de duruma tepkili. Kimi ziyaretçiler kazlara düzenli olarak yiyecek getirirken, şimdi onların yokluğunu fark edip “Nerede bu kazlar?” diye soruyor.
‘Kazlar insanlardan daha temiz’
Mehmet Keşniş, hayvanların doğal yaşam haklarının elinden alınmasından dolayı üzgün:
“Denizi kirlettikleri söyleniyor ama kazların bıraktığı en fazla ayak izidir. İnsanlar daha çok kirletiyor. Ama iş hayvana gelince herkes bir anda hassaslaşıyor. Ne yazık ki bazıları sadece şikâyet etmeyi biliyor.”
‘Hayvanın hakkı var, kul hakkıdır bu’
Mahalle sakinlerinden Nilüfer Duruoğlu ise hayvanların özellikle perde ayaklı türlerin suda yüzmeye ihtiyacı olduğunu vurgulayarak, “Bu karar onların doğasına aykırı. Bu bir hayvan hakkı ihlalidir. Aynı zamanda kul hakkı da,” dedi.
Kazları yeniden özgür bırakmak isteyen bazı mahalle sakinleri şimdi tam tersi bir kampanya başlattı: Dilekçe toplayıp CİMER’e, kazların denize dönmesini sağlamak için başvuru yapacaklarını söylüyorlar.